Historia parafii w Jeninie

Parafia w Jeninie została erygowana dekretem Biskupa Gorzowskiego Józefa Michalika 24 czerwca 1987 roku. Niemniej jednak już 6 października 1986 roku został skierowany do Jenina ks. Antoni Łatka w celu zorganizowania struktur przyszłej parafii. Dekret Księdza Biskupa oficjalnie wyłączył z parafii w Bogdańcu trzy miejscowości: Jenin, Lubczyno i Chwałowice, tworząc z nich nową wspólnotę pod wezwaniem Świętego Michała Archanioła w Jeninie.

21 sierpnia 1987 roku administratorem, a 30 października 1987 roku proboszczem został ks. Krzysztof Skokowski, który dążył do integracji parafii,  przeprowadził konieczne remonty kościołów i doprowadził do wybudowania domu parafialnego.

Trzecim proboszczem w Jeninie był ks. Ryszard Bogusz, mianowany 26 sierpnia 1993 roku, który pełnił tę funkcję przez osiem lat. W tym czasie w parafii pracował jedyny wikariusz w jej historii – ks. Kazimierz Noculak.     W 1999 roku rozpoczął się kapitalny remont kościoła filialnego w Lubczynie,    a rok później podobny remont zaczął się w kościele filialnym w Chwałowicach  i w kościele parafialnym w Jeninie. 22 sierpnia 2001 roku czwartym proboszczem został ks. Zbigniew Bujanowski.

Obecnie parafia w Jeninie liczy 1750 wiernych. Istnieje w niej 12 grup, wspólnot i stowarzyszeń, które przez modlitwę i swoją działalność tworzą dobro duchowe i materialne społeczności parafialnej. Należy do nich ponad 320 osób w różnym wieku. W domu parafialnym istnieje świetlica dla dzieci i młodzieży„Radosna” oraz magazyn żywności Parafialnego Zespołu Caritas.

Historia Jenina

Jenin jest prawdopodobnie najstarszą miejscowością gminy Bogdaniec. We wczesnym średniowieczu stanowił posiadłość rycerską i klasztorną, którą zamieszkiwali Słowianie. Z czasów średniowiecza pochodził nie zachowany do dzisiaj gotycki kościół. Po raz pierwszy Jenin został wspomniany w oficjalnym dokumencie w dniu 20 lipca 1278 roku, którym margrabiowie brandenburscy Albrecht III i Otto V Długi, władcy Nowej Marchii, przekazali miastu Lands-berg (obecnie Gorzów Wielkopolski) ziemie położone na Łęgach Warciańskich między Łupowem a Jeninem.

W 1300 roku wieś została oddana klasztorowi cysterskiemu w Mironicach, natomiast w dalszych wiekach przechodziła w różne ręce. Z Jenina czerpali swoje dochody Wedingowie, Wedelowie oraz Marwitzowie, którzy w 1674 roku drogą zamiany z elektorem stali się właścicielami całej wioski. Z kolei Kurt Dietrich von der Marwitz sprzedał Jenin 1 czerwca 1728 roku królowi pruskiemu Fryderykowi Wilhelmowi I i odtąd wieś podlegała w całości urzędowi domeny w Mironicach. W tym czasie w Jeninie istniał folwark i cegielnia.

W XVII wieku Jenin był największą wioską w okolicy, obejmującą również tzw. Genninsche Wassermuhlen, czyli trzy młyny wodne nad Bogdanką, w sąsiedztwie których powstała kolonia Duhringshof (obecnie Bogdaniec). Na gruntach Jenina w 1725 roku została założona także kolonia Genninsch Warthebruch, z której w 1785 roku wydzielono samodzielne gminy: Altgennin (obecnie Jeninek), Obergennin (obecnie Jeniniec) i Untergennin (obecnie Podjenin).

Podczas wojen napoleońskich wieś przeżyła największą tragedię. Był nią pożar, który wzniecili żołnierze francuscy 13 sierpnia 1807 roku. Spaliła się wówczas cała wieś razem z kościołem i szkołą. Ocalało tylko siedem domów, które nie znajdowały się w zwartej zabudowie. Mieszkańcy Jenina zabrali się za odbudowę swojej miejscowości. W latach 1811-1812 został zbudowany obecny kościół.

Część pogorzelców jednak pobudowała swoje gospodarstwa w nowym miejscu, tworząc kolonię pod nazwą NeuGennin (Nowy Jenin), która w 1814 roku otrzymała status samodzielnej gminy. W 1929 roku jednak przestała istnieć

Jej zachodnia część została przyłączona do Bogdańca, a wschodnia – do Jenina.

Po zakończeniu drugiej wojny światowej Jenin wrócił po wielu wiekach w granice Polski. Wieś zaczęli zasiedlać jej nowi mieszkańcy. 29 czerwca 1945 roku kapucyni z Gorzowa poświęcili dawny kościół ewangelicki w Jeninie oraz przystosowali do kultu katolickiego, obierając na jego patrona Świętego Michała Archanioła. Z czasem wieś rozrosła się o osiedla domków jednorodzinnych, stając się znowu największą miejscowością w okolicy. Aby więc objąć lepszą opieką duszpasterską coraz liczniejszych mieszkańców, Kuria Diecezjalna w Gorzowie przydzieliła w październiku 1986 roku księdza, który zamieszkał w wiosce, ale samodzielna parafia z siedzibą w Jeninie została ustanowiona dekretem Biskupa Józefa Michalika dopiero 24 czerwca 1987 roku.